Φθινοπωρινή λίμνη Δόξα. Πανδαισία χρωμάτων!

    Σας παραθέτω κάποιες φθινοπωρινές φωτογραφίες της λίμνης Δόξα, που τράβηξα στις 5 Νοέμβρη του 2008, για να δείτε ότι κάθε εποχή έχει την ομορφιά της.

Συγκεκριμένα, το φθινόπωρο είναι για τα μικτά δάση ο,τι είναι για τα λιβάδια η άνοιξη: δημιουργεί μια ολόκληρη παλέτα με χρώματα!

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν, εκτός από το βαθύ πράσινο των ελάτων και το πιο ανοικτό των μαυρόπευκων, έχουμε διάφορες αποχρώσεις του κιτρινοκαφέ από πλατάνια και λεύκες (χαμηλά) και από βελανιδιές (ψηλότερα).

Τις φωτογραφίες αυτές τις είχα στείλει σε κάποιον που, βλέποντας μια παρόμοια φωτογραφία, έλεγε ότι τέτοια τοπία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Τώρα έπαψε να το λέει και δε βλέπει την ώρα και τη στιγμή που θ’ ανηφορίσει για τη λίμνη Δόξα -όνομα και πράμα- της ορεινής Κορινθίας!

Για τους αμύητους, το μοναστήρι πάνω από τη λίμνη είναι του Αγ. Γεωργίου και μεταφέρθηκε εκεί από την παλιά του θέση (το “παλιομονάστηρο”), από το οποίο έχει μείνει το εκκλησάκι μέσα στη λίμνη και κάποια χαλάσματα. Ο λόγος της μεταφοράς ήταν το γεγονός ότι συχνά-πυκνά το μέρος πλημμύριζε και πριν φτιαχτεί το φράγμα που δημιούργησε την τεχνητή λίμνη. Για να εορτάζει, μάλιστα, και το εκκλησάκι, το αφιέρωσαν και στη μνήμη του Αγ. Φανουρίου (περιττό ν’ αναφέρω ότι πολλοί το διαλέγουν για να τελέσουν τους γάμους τους!).

Αν, μάλιστα, σε κάποιους αρέσουν τα μπάνια του ...γλυκού νερού, ακριβώς απ' αυτά τα χαλάσματα, που σχηματίζουν κάτι σαν σκαλοπάτια, είναι που μπορούν να κατεβούν στα διαυγέστατα νερά της λίμνης, χωρίς να μπλέκουν με λασπώδης βυθούς κλπ., καθώς και ν' απολαύσουν τις βουτιές τους από όποιο ύψος θέλουν (διαλέγουν ...χάλασμα και βουτούν!).

Αυτό έκανα κι εγώ, το καλοκαίρι που μας πέρασε, και σας διαβεβαιώ ότι ήταν μοναδική εμπειρία, από την οποία προέρχεται και η ακόλουθη φωτογραφία:

Σας αφήνω όμως ν’ απολαύσετε τις ερασιτεχνικές -αφού είναι φωτογραφημένες από μένα- φθινοπωρινές φωτογραφίες της τεχνητής λίμνης Δόξα (από τον χείμαρρο Δόξα, που την τροφοδοτεί) και να φανταστείτε πόσο πιο όμορφη είναι από κοντά (τίποτα δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει το ανθρώπινο μάτι!):

Βέβαια, αξίζει, αν κάποιος βρεθεί εκεί, να επισκεφτεί και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου για να δει την υπέροχη θέα προς τη λίμνη, να κεραστεί γλυκό ροδοζάχαρη (τριαντάφυλλο) και να θαυμάσει τις υπέροχες αγιογραφίες του καθολικού, από τις οποίες παραθέτω ένα μικρό δείγμα:

Τέλος, σας παραθέτω ένα υπέροχο βίντεο (φαίνεται ο επαγγελματίας!) από αέρος (ας είναι καλά τα drones) με το ίδιο θέμα, αλλά με πολύ καλύτερη αποτύπωση των χρωμάτων (εντάξει, σ’ εμένα είχε και συννεφιά ...). Μέχρι τα 50΄΄, είναι εισαγωγή στα φθινοπωρινά χρώματα των αμπελώνων, των δασών, κλπ.. Το βίντεο είναι τραβηγμένο από κάποιον Νίκο Τζωρτζάτο (μπράβο του!), τον Νοέμβρη του 2015.